(Teksti i gjuhes permban gjuhen Etrusko-Ilire)
ILIRJANI JETOI 13 VJET,
NE VITIN 405 ZOTI ANDYRRIEL TIBERIO,
ZONJA E TIJ DISENTIA NE SHEKULLIN 4,
SHENJTERIN TE ATI SHENJT!
ILARIONEI IB ETATOI
M BIO RE AYTHC AN
OYRRIEL TIBARTIO
AYTHC EI DICENTIA
M BIO MNEIAC
XAPIN EYTYXEIT
Burimi i zberthimit:
IB dhe M vijne nga numerikat e lashta Ilire, te cilat sot njihen si Greqishtja e vjeter.
BIO ne germa kodike lexohet VIT
AYTHC esht fjalor kodik nga krijimi i krishterimit e cila ka per kuptim fjalen drejtuar ne shenje respekti si Zoti apo Zonja. AYT dhe HC kan per qellim “DIJEN dhe KRISHTIN”, AYT vjen nga Pellazgjishtja me lexim mbrapsht TYA per DYA si DIA (Dija), ndersa HC esht kodik per emertimin e Krishtit (IS, apo Isa)
ETA per Latinet dhe ETON per Greket eshte gjithashtu e rrenjes Shqipe nga “JETA dhe JETON”.
MNEIACXAPIN me formul kodike ka per qellim SAINTARIN (SHENJTERIN)
EYTYXEIT, Greket modern i kan dhen kuptimin “ME FAT”. Kjo fjal ne antikitet me te vonshem (600 p.e.s) ,eshte perdorur me fjalen OTOXSEIT me kuptim ndarje ne OTO dhe KSEIT, si zot i shejt (shenjt) sipas ritualit te krishter. Per fjalen OTO ka shume rjedhime kuptimore te tjera, por nuk do futemi aq thellet.
XSEIT-KSEIT-QEIT-QETË. Me krijimin e fes te krishtere, Iliret i dhan kuptimin fetar, por ne fakte para krijimeve fetare eshte perdorur sikur sot me kuptimin “QETË”: Që është i urtë, i përmbajtur dhe jo shumë i lëvizshëm nga natyra, që nuk i ndihet zëri ose që nuk merr zjarr menjëherë, i shtruar; që është tipar i një njeriu të tillë. Fëmijë i qetë. Njeri (tip) i qetë. Kalë i qetë. Vështrim i qetë. Me pamje të qetë. Me zë (ton) të qetë etj…
T.A
