Nga Beqir SINA/INA
Edhe, nëse ne e “harrojmë” janë mediat sociale në internet, janë ato paisjet tona elektronike, Iphone, dhe telefonat , kompjuterat , IPod e tjer, që na e kujtojnë , një ditëlindje.
Arbëreshi me gjak shqiptari Joe DioGuardi sot ka ditëlindjen dhe në udhët e jetës e kaloi shtegun e udhës të 84 viteve, me gjenialitetin :Unë jam shqiptar!
Joseph John DioGuardi i lindur më 20 shtator 1940, është një kontabilist publik i certifikuar amerikan dhe një politikan republikan. DioGuardi shërbeu në Dhomën e Përfaqësuesve duke përfaqësuar distriktin e 20-të të Kongresit të Nju Jorkut nga 1985 deri në 1989.
Ai ishte anëtari i parë shqiptaro-amerikan i Kongresit. Ai ishte gjithashtu kandidati republikan për Senatin e SHBA-së në Nju Jork gjatë zgjedhjeve speciale të vitit 2010, por humbi ndaj senatores në detyrë Kirsten Gillibrand.
Anëtar i Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA nga distrikti 20 i Nju Jorkut 3 janar 1985 – 3 janar 1989, kishte diplomuar në Universitetin Fordham të Nju Jorkut.
DioGuardi, një ish-partner në Arthur Andersen & Co., dhe shërben gjithashtu prej krijimit të saj si president i Lidhjes Qytetare Shqiptaro-Amerikane, një organizatë lobiste e fuqishme dhe e vetmja në Washington që ai e themelojë dhe ecdrejton me gruan e tij, Shirley Cloyes DioGuardi.
Ai është babai i kompozitores dhe tekstshkruajtëses dhe producentes të diskografisë, Kara DioGuardi.
Ka një thënie shqiptare: “aty ku s’ka liri, mendja dhe shpirti thahen si bima pa ujë” — aty ku nuk ka liri, mendja dhe shpirti thahen si bima pa ujë. Një fjalë e urtë e vjetër italiane thotë se “la misericordia è più forte del veleno” – dhembshuria është më e fortë se helmi. Dhe pastaj është Preambula e Deklaratës së Pavarësisë, e cila parashtron parimet mbi të cilat u themelua Amerika: “që të gjithë njerëzit janë krijuar të barabartë, se ata janë të pajisur nga Krijuesi i tyre me disa të drejta të patjetërsueshme”. Nëse ka dikush që mund të pretendojë se i kupton këto fjalë – në gjuhët origjinale, pra – dhe se ia ka kushtuar jetën implikimeve të tyre, ai njeri do të ishte Joseph DioGuardi.
Joseph John DioGuardi lindi më 20 shtator 1940, djali i dy tregtarve italian Joseph (Giuseppe), Sr. dhe Grace Paparella DioGuardi.
Babai i Xhoit kishte emigruar në moshën 15-vjeçare nga Greci, ose Katundi, një fshat shqipfolës pranë Napolit që ishte vendosur nga pasardhësit e ushtarëve që kishin ardhur për të mbrojtur Italinë në shekullin e 15-të. Sa i përket nënës së Joe, ajo ishte e bija e emigrantëve nga Bari, ardhja e të cilëve në Amerikë mund të jetë një roman romantik i vendosur në sfondin e fillimit të shekullit: nëna e saj ishte një mësuese shkolle nga një familje e pasur, babai i saj, ishte një tregtar pëlhurash derë më derë. Së bashku ata ikën nga jeta e tyre e vjetër, dallimet klasore dhe familjet e grindjeve për të filluar një jetë të re në Nju Jork.
Dhe kështu Jozefi(Joseph)do të rritej në një shtëpi tregjuhëshe në Bronx, së bashku me motrën e tij Angela dhe vëllain e tij Richard, djali i të cilit, Richard, Jr., do të ndiqte gjurmët e xhaxha Joe dhe do të diplomohej nga Prep në 1986.
Joe ndoqi Shkollën Grammar St. Martin of Tours përpara se të kalonte Fordham University në shtator të 1954 për të filluar karrierën e tij në Prep.
Gjatë viteve të tij në Hughes Hall, “Dio”, siç e thërrisnin miqtë e tij, shërbeu me Gardën e Nderit, këndoi me Korin Prep dhe ishte anëtar i Klubit Gjerman dhe Shkencës. Ai gjithashtu konkurroi me Ekipin e Fjalimit dhe Debatit dhe i kushtoi kohë dimensioneve shpirtërore të jetës shkollore me Kalorësit e Sakramentit të Bekuar dhe Sodalitet.
Meqenëse biznesi i familjes së tij ishte pikërisht ai, një biznes familjar, Joe shpesh ndihmonte në dyqanin e fruta perimeve dhe groceris në Tremont Avenue pas shkollës dhe fundjavave – një pjesë e rëndësishme e viteve të tij të adoleshencës që do të ndihmonte në formimin e ndjenjës së tij të përkushtimit dhe përgjegjësisë ndërsa po rritej. .
Gjatë viteve të tij të vegjëlisë, DioGuardis u zhvendos në White Plains, Nju Jork, por Joe vazhdoi në Prep, duke u diplomuar si anëtar i Klasës së 1958.
DioGuardi kolegjin në Rose Hill u diplomua me nderime në vitin 1962 nga Kolegji i Administrimit të Biznesit të Fordham, sot, Shkolla e Biznesit Gabelli, e emëruar në Sallën e Nderit, Mario Gabelli, Klasa përgatitore e vitit 1961.
Edhe para diplomimit, Joe kishte në fillimet e tij pasion llogarinë dhe kështu ai u lidh me firmën Arthur Andersen & Company si praktikant. Duke qëndruar me firmën, ai u bë një kontabilist publik i certifikuar në 1965, u bë menaxher në 1967 dhe u pranua si ortak në 1972.
Ndërsa karriera e tij po fillonte, Joe u martua me Carol Asselta në 1968; ata u vendosën në Wilmont Woods, një pjesë përgjatë kufirit të New Rochelle dhe Scarsdale, Nju Jork. Së bashku, Joe dhe Carol rritën dy fëmijë. Vajza e tyre, Kara, është një autore këngësh dhe producente muzikore që shërbeu si gjyqtare në American Idol për dy sezone. Djali i tyre, John, është një këshilltar për abuzimin me substancat narkotije në Phoenix House. Carol DioGuardi ndërroi jetë në vitin 1997 pas një beteje të gjatë dhe të vështirë me kancerin ovarian.
Si një student i përkushtuar, në vitin 1980 Joe filloi një periudhë pesëvjeçare në Bordin e Administratorëve të Fordham Prep, vite të shënuara nga reflektimi dhe një riangazhim ndaj misionit ndërsa Prep erdhi në fund të dekadës së tij të parë si një entitet i pavarur përveç Universitetit. . Krahas zërit të kolegut të pranuar në Sallën e Nderit, Fr. Edward Maloney, atëherë president i Prep, Joe’s ishte një zë që bënte thirrje për stabilitet institucional. Ai mbetet një bir besnik i Fordham dhe mban afër shumë shokë të klasës.
Pas më shumë se dy dekadash me Arthur Andersen, Joe DioGuardi filloi karrierën e tij në politikë në mesin e viteve 1980, duke u bërë i pari CPA i zgjedhur në Kongres në nëntor 1984.
Kongresmeni DioGuardi mori drejtimin në tingëllimin e thirrjes për të vërtetën në buxhetin federal, kontabilitetit dhe raportimit, dhe në sjelljen e llogaridhënies financiare në Capitol Hill. Ai ishte autori origjinal i Aktit të Zyrtarit Kryesor Financiar, të nënshkruar nga Presidenti George Bush në 1990, i cili mandatonte caktimin e një CFO për çdo departament dhe agjenci të madhe të qeverisë së SHBA.
Duke përfunduar mandatin e tij në Kongres në 1989, DioGuardi themeloi të Vërtetën në Qeveri, një fondacion jopartiak, misioni i të cilit është të kërkojë transparencë dhe përgjegjësi fiskale nga zyrtarët e zgjedhur. Kongresi i pallogaritshëm i vitit 1992: Nuk shtohet u përditësua dhe u ribotua në vitin 2008 dhe vazhdon të flasë për atë që ish-kongresmeni thekson si praktika të papërgjegjshme buxhetore.
Presidentja Osmani dekorojë një vit më parë me Urdhrin e Lirisë, ish-kongresistin, Joe DioGuardi dhe gruan e tij Shirley Cloyes DioGuardi
Vitin e kaluar (shtator 2023)Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani, e cila po qëndronte në New York, ku po mbahej sesioni i 78-të i Asamblesë së Kombeve të Bashkuara, në një ceremoni të mbajtur në Konsullatën e Kosovës, ka dekoruar me Urdhrin e Lirisë, ish-kongresistin, ish-kreun e Ligës Shqiptaro-Amerikane, mikun e madh të Kosovës, kontribuesin për lirinë dhe pavarësinë tonë, z. Joe DioGuardi dhe aktivisten Shirley Cloyes DioGuardi.
Sipas Presidentes Osmani, Urdhri ishte një falënderim i qytetatëve të Kosovës ndaj punës së palodhshme së tyre, për konributin e jashtëzakonshëm dhe angazhimin e pandërprerë për lirinë, demokracinë, dhe pavarësinë e Kosovës dhe si avancimin e vazhdueshëm të marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe SHBA-ve.
“Ju keni qenë zëri ynë në kohë të errëta! Ju keni qenë shpresa jonë në kohën e pashpresë. Ju keni qenë katalizator të afirmimit të kërkesave tona kudo në botë, ndaj liria jonë bartë edhe firmën tuaj”, kishte theksuar Presidentja Osmani në këtë ceremoni.
Dekorimi i Joe DioGuardi ka përkuar me ditëlindjen e tij të 83-të, të cilin e uroi Presidentja Osmani dhe theksoi se “Joe personifikon Amerikën, aleatën tonë të përhershme, ashtu siç na la amanet presidenti historik dr.Ibrahim Rugova”.
Sipas Presidentes Osmani, Joe dhe Shirley janë kontribues të jashtëzakonshëm dhe miq të mëdhenj të Kosovës.
“Ju të dy keni nga nje vend të posaçëm në zemrën e secilit kosovar! Ju na përkujtoni sa e zorshme ka qenë lufta jonë për të drejta, liri dhe pavarësi. Ju na kujtoni se pa mbështetjen e miqve nuk arrihen rezultate, ndaj zoti i bekoftë SHBA-të, zoti e bekoftë miqësinë tonë të përjetshme!”, ka thënë Presidentja Osmani.