Dijana Toska
Historia na ka dëshmuar me qindra herë se pas vdekjes së një lideri, burrështetasi apo personaliteti të dalluar në një sferë qoftë shkencore, kulturore të cilët me veprimet e tyre kanë lënë gjurmë të pashlyera, pasardhësit vazhdojnë veprimtarinë e tyre në të njejtën rrugë në shenjë respekti për ta mbajt gjallë këtë frymë e veprimtari të ndritur të historisë, siq është fryma rugoviane.
Por, të thiresh në një frymë ahmetiane për së gjalli të liderit të një partije është më shumë se injorancë e kur sheh se si pleshtat i duartrokasin një akti të tillë mortor, sdi çka të bëjë njeriu të qesh apo të vajtoj në çfarë deregje kemi mbri si komb.
Kuku për ne!
