Fjalët e para të një fëmije janë një gëzim i madh për prindërit, por ata shpesh mund të shqetësohen dhe prindërit pyesin veten nëse fëmija i tyre nuk flet mjaftueshëm, e krahasojnë atë me fëmijët e tjerë dhe pyesin veten pse ai nuk ka folur ende.
Praktika gojore është një parakusht për shqiptimin e saktë të tingujve.
Kur një logoped flet për praktikën gojore, ai nënkupton lëvizjen vullnetare të pjesëve të organeve të të folurit (buzët, nofullën, faqet, gjuhën, qiellzën e butë dhe të fortë).
Kur zhvillohet praktika gojore?
Zhvillimi intensiv i praktikës gojore ndodh gjatë vitit të parë të jetës, kur fëmija kryen një sërë aktivitetesh motorike gojore, si përtypja, thithja, gëlltitja, vokalizimi, llomotitje dhe shfaqja e fjalës së parë.
Secila prej këtyre aktiviteteve është e rëndësishme për ne, sepse përfaqëson një aftësi komplekse gojore që më vonë është e nevojshme për zhvillimin e duhur të të folurit dhe shfaqjen e fjalës së parë.
Thithja dhe përtypja janë disa nga veprimet e para motorike të kryera nga një fëmijë, të cilat mund të tregojnë vështirësi të mundshme në kryerjen e lëvizjeve të organeve të të folurit.
Në mënyrë që fëmija të thithë dhe përtypë në mënyrë adekuate, është e nevojshme që të ketë forcë në muskuj dhe në zgavrën e gojës (gjuhë, nofull, fytyrë dhe buzë). Prandaj është e rëndësishme t’i ofroni prezantoni fëmijës ushqim të ngurtë që ai të përtypë dhe kafshojë, si koret e bukës, mollën, biskotat… Kur rritet fëmija, ndërron edhe dieta e tij, kështu që në moshën dy vjeçare fëmija duhet të hajë ushqim me cilësi, fortësi, shije të ndryshme.
