Muhamer Pajaziti
Kampionati ballkanik i karatesë për moshat e reja, në Tivar të Malit të Zi, nxorri në pah dehumanizimin e gjeneratave të reja dhe helmimin e tyre me ide nacionaliste në kuptimin negativ të fjalës.
Salla gjigante e sporteve në këtë qytet gumëzhinte nga brohoritjet e tifozëve të rinjë, të cilët po merrnin pjesë në këtë garë.
Tifozët e Maqedonisë dhe Serbisë, të gjithë fëmijë të moshës 10 deri në 12 vjeçare, u bashkuan si një trup dhe bërtisnin me të madhe Serbia, Serbia, Serbia…
Ndërkaq, garuesit shqiptarë që përfaqësonin shtetin e Maqedonisë, ishin të hutuar, fëmijë që se kuptonin sa duhet, se pse një tifoz i vendit të tyre, duhet ta thërras emrin e një shtetit tjetër, për ti bërë të ndihen keq, sportistët shqiptarë nga Kosova, Shqipëria e Maqedonia?
Në këto çaste dy fëmijë të vegjël shqiptarë nga Maqedonia, dolën para këtyre tifozëve që provokonin dhe bënë shqiponjën dykrenare.
E bënë, sepse e kuptuan se diçka nuk po shkon mirë dhe se ata, padrejtësisht shihen si armiq dhe të këqinjtë nga moshatarët e tyre të maqedonas e serb.
Në vend se sporti t’i bashkonte të rinjtë dhe ti zhdukte stereotipet e ndërtuara për vite me radhë, ai po i përforconte akoma.
Po, kush e mbolli këtë urrejtje tek këta fëmijë dhe kush po i ndërton këto stereotipe për fqinjët?
S’do mend se ato krijohen fillimisht në familje, ku prindërit flasin keq për fqinjët e nacionaliteve tjera, shqiptarë, bosnjak apo kroat… por ishte e dukshme se fokusi ishte kundër shqiptarëve.
Ky edukim i këtyre rinjve maqedonas e serb pastaj vazhdon nëpër shkolla, ku mësohet se shqiptarët janë si popull ardhacak dhe pastaj lloj lloj fyerje e poshtërime tjera.
Në këtë drejtim një kontribut jep edhe politika e degjeneruar maqedonase e serbe, që shqiptarët i cilësonte si indianë, njerëz të egër e lloj lloj epitete tjera.
Pra këto dy shtete po ushqejnë dhunën edhe tek gjeneratat e reja dhe kjo do të jetë me pasoja për të ardhmen e këtij rajoni.
Po ushqehet dhunë sepse në këto shtete, fëmijeve u mësohet se si ti nderojnë dhe tu këndojnë këngë kriminelëve që kanë bërë krime në Kosovë, Bosnjë Herecegovinë, e vende tjera.
Është shumë e ulët, sepse po ndodhë dehumanizimi i shoqërisë dhe pastaj i gjithë ky akumulim shpërthen diku, sikur që shpërtheu me vrasjen e disa fëmijëve në një shkollë në Serbi.
Ndodhi kjo, sepse atje, kriminelëve ju kanë ndërtuar përmendore dhe i kanë bërë si shembuj që duhet të ndiqen nga gjeneratat e reja.
Ky dehumanizim i të rinjve ka ndodhur edhe në kohën e VMRO-DPMNE-së së Gruevskit, kur fëmijët shqiptarë rriheshin e dhunoheshin nëpër autobusë nga huliganët maqedonas.
Ka ndodhur atëherë, por ndodhë e sot. Para ca ditëve, disa maturantë serb po shëtisnin rrugëve të Kumanovës me flamuj serb, duke kënduar këngë nacionalistë të Luftës së Parë Botërore.
Edhe fëmijët shqiptarë, e këndojnë këngën e Adem Jasharit, “Mora fjalë”, por ka një dallim, Adem Jashari po e mbronte pragun e shtëpisë së tij, po e mbronte lirinë dhe po e shprehte dashurinë për atdheun e tij.
Adem Jashari është frymëzim dhe shembull i rrallë për gjithë botën se si duhet flijuar për atdheun. Ky është nacionalizëm pozitiv, kur e dashuron kombin tëndë, por nuk e urren tjetrin.
Pra ti mësojnë fëmijët dhe gjeneratat e reja ta duan kombin e tyre, por mos ti urrejnë të tjerët.
