Arbër Zaimi
Nga konferenca e Borrellit kuptohen dy gjëra mbi aneksin e ri që është negociuar sot:
1. Nga Serbia pritet zbardhje e fatit të personave të pagjetur: me kalendar konkret.
2. Nga Kosova pritet të nisë sa më shpejt negociata me BE për të gjetur një zgjidhje të përshtatshme për vetëmenaxhimin e serbëve të Kosovës.
Të parën rrallëkush nga analistët po e përmend, por kjo nëse arrihet nuk është gjë e vogël, edhe pse personalisht besoj se Serbia do të refuzojë të hedhë hapa në këtë drejtim.
Të dytën po e trajtojnë si “pranim të zajednicës”. Por nëse qenka ashtu, pra nëse qenka pranuar formula e vjetër e 2013/2015, atëherë pse të fillojnë negociata urgjente mes Kosovës dhe BE-së për gjetjen e një zgjidhjeje të përshtatshme për vetëmenaxhimin?
Për mendimin tim, një ndër gjërat që Kurti ka arritur sot është kjo: të drejtat e serbëve të Kosovës tash e tutje negociohen me BE-në, jo me Beogradin, dhe jo në kuadër vetëqeverisjeje por në kuadër vetëmenaxhimi (pra me terma të reja në kuadër të negocimit për gjetjen e një zgjidhjeje të re, që të jetë e përshtatshme – pra e zbatueshme në raport me ligjet dhe Kushtetutën e Kosovës – ndryshe nga ç’ka qenë zajednica).
Megjithatë të shohim. Serbia nuk ka nënshkruar, gjë që do të thotë se nuk ia ka mbyllur derën Rusisë.
