Filmi i Christopher Nolan për atë që shumë e konsiderojnë fizikanin më të rëndësishëm të shekullit të 20-të fitoi Oscar-in e këtij viti në disa kategori.
Robert Oppenheimer ishte njeriu kyç i Projektit Manhattan, i cili arriti qëllimin e krijimit të bombës atomike si një armë e fuqishme që do t’i jepte fund Luftës së Dytë Botërore.
Me këtë fakt, mund të jetë e mundur të vendoset Oppenheimer për sa i përket ndikimit historik të projektit në të cilin ai pati një ndikim kyç, një hap më i lartë se vetë Albert Ajnshtajni, i cili e falënderoi për pjesëmarrjen e tij në projekt, pa e mohuar megjithatë, se Oppenheier nuk ishte fizikani më i madh.
Bërja e një biografie për njerëz me jetë kaq të pasur dhe arritje të rëndësishme është në fakt një punë e pafalshme sepse në fund ka gjithmonë të pakënaqur.
Kështu që Nolan u kritikua se kishte lënë jashtë fizikantë nga më të mëdhenjtë e përfshirë në projekt, të lënë pas dore në një film që nuk sillet tërësisht rreth vetë projektit, por më tepër rreth dëshmisë së mëvonshme të Oppenheimer-it para Komitetit Jo-Amerikan të Senatit, rezultati përfundimtar i të cilit ishte përjashtimi i tij nga shkenca e lartë.
Aty u përcaktua gjerësia e bindjeve majtiste të Oppenheimer-it, pra mundësia e kontakteve dhe bashkëpunimit me BRSS. Gjithashtu, disa vite më parë, pati një takim me presidentin e atëhershëm Harry S. Truman, në të cilin Oppenheimer shprehu keqardhjen e tij për hedhjen e bombës atomike dhe donte që arma të ndalohej.
Truman e konsideron këtë një dobësi dhe pas dëgjimit, karriera e Oppenheimer në shkencën e lartë praktikisht ka përfunduar.
Thuhet se Nolan bëri një gjykim të mirë duke zgjedhur ngjarjet më të rëndësishme të jetës së Oppenheimer për filmin, duke u kthyer pas në gjenezën e tij si fizikan vetëm në pjesën e parë të filmit, duke përdorur detaje pikante që tregojnë personalitetin vërtet të pazakontë të njeriu që e çoi botën në epokën atomike dhe ndoshta në një të re gjeologjike, e cila është ende në diskutim.
Ky film është një lajm i mirë edhe për shkencën, në të cilën besimi është lëkundur shumë vitet e fundit, jo vetëm për pandemitë. Këtu mund të shihet qartë se çfarë mund të bëjë shkenca kur drejtohet siç duhet dhe ka mbështetje të qartë.
Nëse rezultati përfundimtar ishte i mirë apo i keq, pyetja e vërtetë është nëse ekzistenca e armëve atomike parandaloi një luftë tjetër botërore apo thjesht e ktheu atë në një të përhershme që ka vazhduar për dekada përmes një sërë konfliktesh më të vogla. Gjithsesi, Nolan realizoi një film të shkëlqyer që e kaloi me meritë “Barbie”-n, konkurrenten kryesore. /tesheshi
